Rib and Sea

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Προχθές το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών απεφάνθη ότι δεν πρέπει να εκδοθούν στην Τουρκία 3 εκ των 8 Τούρκων αξιωματικών που κατέφυγαν στην Ελλάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15.07.2016 στην Τουρκία. Όμοια ήταν και η προς αυτό πρόταση της Εισαγγελέως. Το αιτιολογικό: «αν εκδοθούν, διατρέχει σοβαρό κίνδυνο η ζωής τους».

Χθες, όμως, το αυτό  Συμβούλιο, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές,  απεφάνθη ότι πρέπει να εκδοθούν 3 εκ των υπολοίπων 5, των οποίων εκκρεμούσαν οι αιτήσεις κατά των αποφάσεων της Επιτροπής Ασύλου. Δεν μάθαμε ποία ήταν η εισαγγελική πρόταση. Οι 3 προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο, καθ’ ο δικαιούνται.

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Έπεσε το μάτι μου στην είδηση καθώς άκουγα από την τηλεόραση ότι αυξήθηκε θεαματικά η κατανάλωση καυσόξυλων ελλείψει χρημάτων για πετρέλαιο. 77.000 νοματαίοι, όμως, έχουν έκαστος από ένα εκατομμύριο τουλάχιστον. Άρα, όλοι μαζί κατέχουν το λιγότερο € 77 δισ. Αν, μάλιστα, υποθέσουμε ότι κατά μέσον όρο έχουν δύο εκατομμύρια έκαστος, όπερ όχι και τόσο απίθανο, τότε μιλάμε για € 154 δισ. Κάτι λιγότερο από το 1/2 του χρέους.

Αν επιβαλλόταν μία γενναία πατριωτική έκτακτη εισφορά σε αυτούς τους ανθρώπους, δεν θα λυνόταν σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα μας; Βέβαια, όχι μόνον αυτό. Σε συνδυασμό και με άλλα μέτρα. Π.χ. εξίσωση δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων. Όπως οι ιδιωτικοί υπάλληλοι δουλεύουν ελαστικό ωράριο με € 400, έτσι και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Όπως θα γίνονται ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, έτσι και στο Δημόσιο. Όχι να βγαίνει ο κ. Καρούμπαλος και να μας λέει πόσο κακός είναι ο Κούλης που θέλει απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, για να χαϊδεύει τα αυτάκια των βολεμένων. Ο Κούλης που είχε στείλει 6.000 στο σπίτι τους με διαθεσιμότητα καταβάλλοντάς τους το 75% των αποδοχών τους για να κάθονται.

Γράφει, έτομος να πάρει τα βουνά, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Θυμάμαι τον πατέρα μου, αλλά και τους καθηγητές μου, οι οποίοι με συμβούλευαν (καθώς ήμουν, ανέκαθεν, νομοταγής μεν, ατίθασος δε) να συγκρατώ ακόμη και την δίκαιη οργή μου για όσα απαράδεκτα κάποιοι, παρασκηνιακώς ή ευθέως, θα μου επεφύλασσαν στο μέλλον. Ε, λοιπόν, αν και είχα αυτές τις συμβουλές στις αποσκευές μου, δεν ήταν λίγες οι φορές που δεν κατάφερα να συγκρατηθώ και εξερράγην. Αυτό δε που μου συμβαίνει τώρα είναι μια περίπτωση απέναντι στην οποία, ούτε ο πατέρας μου ούτε οι καθηγητές μου θα μπορούσαν να τηρήσουν τη στάση ζωής που με δίδαξαν. Και εξηγούμαι.

Προ τεσσάρων περίπου μηνών το Υπουργείο Οικονομικών με ενημέρωσε ότι έχω λαμβάνειν ένα πιστωτικό υπόλοιπο της τάξεως των 2.500 περ. ευρώ από διαφορές που είχαν προκύψει από τα τρία τελευταία έτη! Καταλαβαίνετε πώς μπορεί να νοιώσει ένας χαμηλοσυνταξιούχος στο άκουσμα αυτής της είδησης; Είμαι και σε κρίσιμη ηλικία και λίγο έλειψε να πάθω εγκεφαλικό από τη χαρά μου! Πήγα λοιπόν με το χαρτί ανά χείρας στη ΔΟΥ Ηλιούπολης και περίμενα όλο χαρά να εισπράξω την πίστωση. Αμ δε! Η υπάλληλος, μια ξινή γεροντοκόρη, μου είπε ότι δεν μπορώ να εισπράξω αυτό το ποσό γιατί εμφανίζομαι χρεωμένος στην... Ε΄ ΔΟΥ Θεσ/νίκης με το ποσό των 1.300 περ. ευρώ! Δεύτερο εγκεφαλικό προ των θυρών, στο άκουσμα δυσάρεστης είδησης αυτή τη φορά.

Είμαι με το κράτος Δικαίου, τους νόμους και το πειθαρχικό δίκαιο!

Δεν γνωρίζω τον Μανώλη Γαβαθιώτη, που υπογράφει το  κάτωθι άρθρο, και δεν εξυπηρετώ συμφέροντα κανενός, παρά μόνον υπερασπίζομαι το δημόσιο συμφέρον!
Ο κύριος Γαβαθιώτης όμως έχει απόλυτο δίκιο όσον αφορά τα έργα και τις ημέρες του Δημόσιου Υπαλλήλου Μαλάτου.
Σύμφωνα λοιπόν με όλα αυτά ο συγκεκριμένος υπάλληλος της Γ.Γ.Αθλητισμού κύριος Μαλάτος, δεν χτυπάει κάρτα εδώ και χρόνια. Ποιός τον καλύπτει; Γιατί δεν περνάει ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ;
Το ΤΕΡΑΣΤΙΟ παρανόμως καταλογισθέν ποσόν το επέστρεψε;
Κύριε Βασιλειάδη, ο συγκεκριμένος κύριος, ο οποίος πάει στα δικαστήρια και κατασυκοφαντεί έντιμους Υπαλλήλους, και τα άκουσα με τα αυτιά μου, έχει άδεια που κατ' εξακολούθηση εμφανίζεται στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ; ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΟΣ ΕΙΝΑΙ. ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ για τον συγκεκριμένο δεν ΥΠΑΡΧΕΙ;