Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Άκουσα προ ολίγων εβδομάδων από το ραδιόφωνο, ότι απεβίωσε ο δημοσιογράφος Κώστας Δούκας, ο οποίος είχε συγγράψει πλείστα όσα βιβλία για τα ομηρικά έπη. Εντυπωσιάστηκα από την είδηση. Δεν είχα ακούσει ποτέ κάτι για τον εν λόγω. «Δημοσιογράφος ερευνητής τού Ομήρου;» αναρωτήθηκα. Αναζήτησα πληροφορίες στο διαδίκτυο και ανεκάλυψα, ότι είχε συγγράψει 19 βιβλία. Τα 10 εξαντλημένα, εξ ου και προμηθεύθηκα μόνον τα διαθέσιμα 9.
Άρχισα το διάβασμα από το βιβλίο με τον τίτλο «ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ». Θαυμάζω καθημερινά το έργο του. Είμαι εντυπωσιασμένος από τη δουλειά του. Προ πάντων, όμως, από την ομηρική γλώσσα. Ακαταλαβίστικη, αλλά τόσο ωραία αναλυμένη από τον Δούκα. Πλείστες όσες λέξεις που αποτέλεσαν τις ρίζες ευρωπαϊκών γλωσσών. Π.χ. η ομηρική λέξη ΠΑΥΡΟΣ [=ολίγος, σύντομος] συναντάται σήμερα στη γαλλική pauvre [φτωχός] και στην αγγλική poverty [φτώχεια]. Πληροφορήθηκα και κάτι που ως νομικός έπρεπε να ξέρω: ότι οι λέξεις ειρκτή και κάθειρξη προέρχονται από το ΕΡΚΟΣ που σημαίνει φράγμα, εξ ου και η φράση «τί του ξέφυγε έρκος οδόντων».







