Με βαρειά καρδιά έφυγα γι' αυτό το ταξίδι στην Καλαβρία όταν ο Στέλιος μου είπε πως ο Τάσος βρίσκεται εδώ και μία εβδομάδα στην εντατική του Ευαγγελισμού με βαρύ εγκεφαλικό. Αν δεν γνώριζα τον Στέλιο, κι' αν εκείνος δεν ήξερε την αγάπη μου για τον Τάσο, θα πίστευα ότι πρόκειται για κακόγουστο αστείο. Αδύνατον να πιστέψω ότι ο καλός φίλος μαχόταν επί μία εβδομάδα στην εντατική για να παραμείνει στη ζωή! Λίγες μόλις ημέρες πριν είχα περάσει από το τυπογραφείο του Ανδρίκου. Είχα σκοπό να πω μια καλημέρα και στον Τάσο, το μαγαζί του οποίου ήταν λίγα μέτρα πιο κάτω, αλλά ένα επείγον τηλεφώνημα ανέβαλε την καλημέρα για αργότερα. Είναι αυτές οι "παραλείψεις" για τις οποίες, αν και δεν τις κάνεις σκοπίμως, σε βασανίζουν μετά για καιρό.
Μπήκα τελικώς στο καράβι της Ιταλίας με την ελπίδα πως θα έβρισκα τον καλό φίλο στο μαγαζί της πλατείας Ψυρρή, όταν θα επέστρεφα...