Κείμενο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος - "Ναυτίλος".

Κάμερα : Άγγελος Βαλσάμης (Alpha TV) - Ιωσήφ Παπαδόπουλος ("Rib and Sea").

Δημοσιογραφική επιμέλεια, μοντάζ : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Μουσική : Γιώργος Ρήγος.

Η Αποστολή Αγάπης της "Φυσιολατρικής Λέσχης Φίλων Φουσκωτού Σκάφους Ναυτίλος" στην ακριτική Κάσο είχε αρχικώς προγραμματισθεί για το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου. Ο Αίολος όμως και ο Ποσειδώνας είχαν διαφορετική άποψη. Έστησαν το δικό τους γλέντι εκείνες τις ημέρες στο Καρπάθιο αναγκάζοντας τα μέλη του "Ναυτίλου" να αναβάλλουν τον απόπλου τους για την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου. Μία ημέρα νωρίτερα έφθασε το φορτηγό του Βαγγέλη Μάζη στην Κάσο, μεταφέροντας αφιλοκερδώς τα είδη που προορίζονταν για το Ιατρείο, τα σχολεία, την Φιλοζωϊκή και τον Λιμενικό Σταθμό Κάσου, με το πλοίο "Πρέβελης", ευγενική χορηγία της "ΑΝΕΚ LINES". Μαζί κι' εγώ, που θεώρησα σκόπιμο να φθάσω νωρίτερα στην Κάσο προκειμένου να προετοιμάσω την άφιξη των μελών του "Ναυτίλου" και των ιατρών, να τους κατανείμω στα δωμάτια και να ανοίξω το οδοντιατρείο, κλείνοντας με πόνο ψυχής τ' αυτιά στις ευγενικές προσκλήσεις των φίλων του "Ναυτίλου" να πάω μαζί τους με τα φουσκωτά.

Η Φυσιολατρική Λέσχη Φίλων Φουσκωτού Σκάφους «ΝΑΥΤΙΛΟΣ», διοργάνωσε την τρίτη αποστολή «Σταγόνα Αγάπης» στο Αιγαίο για το 2015. Αυτή την φορά προορισμός μας ήταν η ακριτική Κάσος.

Αρχικά η αποστολή είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει την 28η Οκτωβρίου αλλά λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών η  αποστολή ξεκίνησε στις 12 Νοεμβρίου. Τέσσερα σκάφη του «ΝΑΥΤΙΛΟΥ» ξεκίνησαν από το Λαύριο και την Ανάβυσσο με είκοσι επιβαίνοντες, μέλη της Λέσχης, Γιατρούς και τον εικονολήπτη του ALPHA TV, μεταφέροντας τα υλικά και τον εξοπλισμό για τα Ιατρεία. Σημείο συνάντησης ήταν το Σούνιο στις 06:30 πμ όπου τα τέσσερα σκάφη συναντήθηκαν και ταξίδεψαν μαζί για το ταξίδι των 215 περίπου μιλίων.

Την προηγούμενη μέρα, ένα φορτηγό με τα εφόδια και τον βαρύ εξοπλισμό που είχαμε συγκεντρώσει από τους σημαντικούς Χορηγούς μας, για τα Νηπιαγωγεία, το Δημοτικό, το Γυμνάσιο, την Φιλοζωική, το Λιμεναρχείο καθώς και τα φάρμακα και τα αναλώσιμα για το τοπικό Ιατρείο, είχε φύγει με το πλοίο από τον Πειραιά. Τα έξοδα μετάβασης του φορτηγού ήταν χορηγία της ΑΝΕΚ LINES. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι η προσφορά των Χορηγών ήταν και πάλι άμεση, καλύπτοντας στο μέτρο του δυνατού τις ανάγκες του ακριτικού νησιού μας.

Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Συνηθίσαμε πια να πηγαίνουμε στα νησιά του Αιγαίου τον χειμώνα. Από τότε δηλαδή που η οικονομική κατάσταση έκανε τα ταξίδια με φουσκωτό απαγορευτικά. Κι' εκεί που είχαμε κάποτε την εντύπωση πως μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες αξίζει να πάει κανείς στον Άϊ Στράτη, στη Λήμνο ή στην Αστυπάλαια, φέτος αλλάξαμε γνώμη! Είδαμε π.χ. μια Αστυπάλαια γαλήνια, με τον ήλιο να τη λούζει στα τέλη Νοεμβρίου, με τους ανθρώπους της πρόθυμους να μας μιλήσουν, αφού δεν τους κυνηγάει πια ο καλοκαιρινός επισκέπτης και η ανάγκη του Αυγουστιάτικου μεροκάματου, με αμέτρητους ελεύθερους χώρους να παρκάρουμε το αυτοκινούμενο, με την εκπληκτική αρχαιοφύλακα Ξενούλα Πετρινώλη να ασχολείται αποκλειστικώς μαζί μας και να μας ξεναγεί στο πανέμορφο κάστρο της Χώρας, με την πρόεδρο του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Ιωάννα Μαριάκη να φοράει για το χατήρι μας την αστυπαλίτικη φορεσιά και να χορεύει σούστα μόνη της!

Πηγή : http://www.manosdanezis.gr/index.php/blog/379-2015-08-23-18-58-05

Του Μάνου Δανέζη (Επίκουρος καθηγητής αστροφυσικής στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών).

Διανύοντας μια κρίσιμη για το Έθνος μας περίοδο, όλο και περισσότερο συνειδητοποιούμε ότι, παρ' όλο που όλοι προσπαθούν να προσανατολίσουν την προσοχή των πολιτών στο τεράστιο οικονομικό μας πρόβλημα, κάτι συμβαίνει, πίσω από όλα αυτά, που κάποιοι γνωρίζουν και σιωπούν, αλλά οι πολίτες αγνοούν ή δεν ενθυμούνται

Άσχετα με το αν συμφωνούμε η όχι, είναι πλέον φανερό ότι οι Ελληνικές Κυβερνήσεις δεν αντιπαλεύουν μόνο τα φριχτά οικονομικά μας δεδομένα, αλλά και κάποιους διεθνείς σχεδιασμούς οι οποίοι απλά χρησιμοποιούν ως μέσον πίεσης την οικονομική δυσπραγία μας, την οποία έντεχνα και σκόπιμα δημιούργησαν με πολλούς τρόπους τις τελευταίες δεκαετίες.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η συζήτησή μου με τον ογδονταπεντάχρονο σήμερα κ. Δημήτρη Σταβλά ανέτρεψε όσα ήξερα και όσα διαπίστωσα κατά την διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής μας στο Βαθύ της Αστυπάλαιας. Ένας όρμος απολύτως προστατευμένος, ασφαλές καταφύγιο για τα σκάφη, κρανίου τόπος όμως στα τέλη Νοεμβρίου, με το καίκι μόνο του Καλύμνιου ψαρά Λευτέρη Ναρλή και την κυρία Σταυρούλα Μαρινάκη να κρατάει ανοικτό το μοναδικό εστιατόριο του μικρού οικισμού που μοιάζει να είναι εγκαταλελειμμένος.

"Μην το κοιτάς πώς κατάντησε σήμερα που ο κόσμος έφυγε. Το Βαθύ κράτησε ζωντανή την Αστυπάλαια στα δύσκολα χρόνια της Γερμανικής κατοχής", λέει ο κ. Δημήτρης Σταβλάς, και συνεχίζει. "Στο Βαθύ ζούσε κόσμος, καλλιεργούσε τη γη και έπαιρνε τα καλά της θάλασσας, που ήταν αφθονα. Εγώ δούλεψα στα ασβεστοκάμινα. Ο Αστυπαλίτικος ασβέστης είναι ο καλύτερος που υπάρχει! Καίγαμε τους κέδρους στα καμίνια και φτιάχναμε κάρβουνα. Με την άνοδο της τιμής του πετρελαίου και το αίτημα των εργατών για καλύτερο μισθό, η λειτουργία των ασβεστοκάμινων κρίθηκε ασύμφορη και έκλεισαν. Ερχόταν ο κόσμος στο Βαθύ από τη Χώρα και τον Γιαλό με τα μουλάρια γιατί τότε δεν υπήρχε δρόμος. Πολλές φορές φεύγαμε το πρωί και επιστρέφαμε την ίδια ημέρα! Μεταφέραμε ακόμη και νερό με τα μουλάρια στο Ιταλικό στρατόπεδο που βρισκόταν στο Καστελάνο. Υπήρχαν πολλά πηγάδια με νερό στο Βαθύ".