Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Δανείζομαι τίτλους από το αγαπητό makpress
http://makpress.blogspot.gr/2017/04/blog-post_867.html

Δίωξη Σάλλα, δίωξη Γιάννου, δίωξη Κοντομηνά, δίωξη .. δίωξη .. δίωξη … όλο μέλι μέλι κι’ από τηγανίτα τίποτε.

Διότι εμείς είμαστε ευρωπέη και μένουμε Ευρώπη ρε!  Ενώ στο τριτοκοσμικό Πακιστάν, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε χθες ότι δεν είναι επαρκή τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν κατά του εν ενεργεία πρωθυπουργού Hawaz Sarif για διαφθορά και διέταξε περαιτέρω εις βάθος έρευνα.

Έρευνα : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Και ενώ ήμουν σχεδόν έτοιμος να καταθέσω την αναφορά μου στον Άρειο Πάγο, για όσα είχαν υποπέσει στην αντίληψή μου κατά την διάρκεια της έρευνάς μου για τον τρόπο με τον οποίο παρακολουθούνται (ή δεν παρακολουθούνται) οι μηχανότρατες όταν ασκούν αλιευτική δραστηριότητα σε απαγορευμένες περιοχές, μου τηλεφώνησε από το Κέντρο Παρακολούθησης Αλιείας του Υπουργείου Ναυτιλίας ο πλωτάρχης Λ.Σ. κ. Γιάννης Οικονομάκος (Τμηματάρχης) για να μου πει ότι είναι πρόθυμος να απαντήσει στις ερωτήσεις μου! Υπενθυμίζω ότι ο κ. Οικονομάκος με είχε παραπέμψει στο Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Ναυτιλίας προκειμένου να εξασφαλίσω την έγκριση των προϊσταμένων του στο αίτημά μου να καταγράψω την συνομιλία μου μαζί του : http://www.ribandsea.com/editorial/2906-to-ypourgeio-naftilias-mou-sterei-to-dikaioma-na-erevniso-to-thema-tis-parakoloythisis-ton-mixanotraton

Και ενώ, αρχικώς, το Γραφείο Τύπου μου έδωσε αρνητική απάντηση με τον ισχυρισμό ότι "λόγω ανειλημμένων Υπηρεσιακών υποχρεώσεων της εν λόγω Διεύθυνσης του Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής, το αίτημά σας επί του παρόντος δεν δύναται να ικανοποιηθεί", ο κ. Οικονομάκος, προφανώς μετά την δημοσίευση του ως άνω άρθρου μου με τίτλο : "Το Υπουργείο Ναυτιλίας μού στερεί το δικαίωμα να ερευνήσω το θέμα της παρακολούθησης των μηχανοτρατών!", μου τηλεφώνησε, όπως προανέφερα, και μου είπε ότι έγινε "παρεξήγηση" και πως δεν υπήρχε πρόθεση να μην απαντήσει στις ερωτήσεις μου και πως απλώς δεν επιθυμούσε να καταγραφεί ο ίδιος στην κάμερα. Σεβάστηκα, βεβαίως, το αναφαίρετο δικαίωμά του να μην θέλει να βιντεοσκοπηθεί, του είπα ωστόσο ότι η αρνητική απάντηση του Γραφείου Τύπου δεν αναφερόταν σε βιντεοσκόπηση αλλά σε "ανειλημμένες υποχρεώσεις" οι οποίες καθιστούσαν αδύνατη την συνάντηση του κ. Οικονομάκου μαζί μου.

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Έξοδος και πάλι εορταστική επ’ ευκαιρία του Πάσχα. Ξεχύθηκαν στις εθνικές οδούς, αν προτιμάτε στους αυτοκινητοδρόμους, οι επί μήνες εγκλωβισμένοι στο κλεινόν άστυ, για να ξεδώσουν. Είναι και κάτι Μνημόνια με κάτι ΕΝΦΙΑ και ΔΕΗ που δεν σ’ αφήνουν να ξεχαστείς ρε αδερφέ και να απολαύσεις τη σίγουρη θέση στο Δημόσιο, στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, στις τράπεζες και στα λοιπά ευαγή ιδρύματα ή τη σύνταξη του ρετιρέ. Άντε και μερικοί ελεύθεροι επαγγελματίες που έχουν  κάποιο εξοχικό και κάποιο κομπόδεμα. Οι πάρα πολλά έχοντες σε Γκτανσκ, Γενεύη, Μαλδίβες νήσους και λοιπούς εξωτ[ερ]ικούς προορισμούς.

Εδώ παππάς εκεί παππάς...

Αν κάποιος μου έλεγε, πριν μερικά χρόνια, πως θα περνούσα Πάσχα στη Ντια, και μάλιστα πως θα είχα και την ευθύνη της διοργάνωσης, θα έλεγα πως απλά δεν γίνεται. Και όμως γίνεται, και μάλιστα γίνεται και εύκολα, αρκεί να έχεις πίσω σου τον Π.Ο.Φ.Σ.

Όταν το πρότεινε ο πρόεδρος τον κοιτούσα καλά καλά και σκέφτηκα πως θα είναι πραγματικά υπέροχο να ακουστεί το “Χριστός Ανέστη” στην εκκλησία της Αναλήψεως μετά από 50+ χρόνια. Ωραία λοιπόν θα είναι, σκέφτηκα, και είπα ναι!

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Λέμε συνήθως, όλοι εμείς που έχουμε την τύχη να ζούμε σ' αυτή την ταλαίπωρη, πλην μοναδική, χώρα του πλανήτη και να την ταξιδεύουμε με όποιο τρόπο μπορούμε, ότι κάθε γωνιά της έχει την δική της ομορφιά. Ότι κάθε νησί, κάθε χωριό, έχει το δικό του μοναδικό χρώμα, την δική του προσωπικότητα. Ο Αβλέμονας, όμως, δεν έχει ταίρι! Είναι, πέραν πάσης αμφιβολίας, το πιο καθαρό, το πιο όμορφο, το πιο γραφικό ψαροχώρι του Αιγαίου και, ίσως, ολόκληρης της Μεσογείου!

Κάναμε την αρχή από τον Αβλέμονα, αποβιβαζόμενοι ξημερώματα Σαββάτου του Λαζάρου από το "Βιτσέντζος Κορνάρος" στο Διακόφτι των Κυθήρων, και λίγο έλειψε να μείνουμε εκεί ολόκληρη τη Μεγάλη Εβδομάδα! Δεν θέλαμε να ξεκολλήσουμε! Περιπλανιόμασταν τα πρωϊνά με το παπί στα υπόλοιπα χωριά του Τσιρίγου και το απόγευμα επιστρέφαμε στον Αβλέμονα με τον ελεύθερο χώρο στάθμευσης για το αυτοκινούμενο, με το νερό και το internet σε επάρκεια. Και, στη συνέχεια, περπατούσαμε στα πέτρινα παραθαλάσσια καλντερίμια του, αγναντεύαμε το πέλαγος καθισμένοι σε ένα από τα παγκάκια του ή πίνοντας μια φατουράδα στο στέκι του "Αραχτοπωλείου" με την υπέροχη μουσική, "δημοκρατική" επιλογή του ιδιοκτήτη του γιατί έτσι του αρέσει!