Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στον πρόσφατο ποδηλατικό αγώνα της "Σπαρτακιάδας" συνόδευσα με το αυτοκινούμενο (όχημα υποστήριξης) μια ομάδα έξι ποδηλατών. Στον πηγαιμό μέχρι τη Σπάρτη με διευκόλυνε το γεγονός ότι η διαδρομή την οποίαν ακολούθησαν οι ποδηλάτες δεν ήταν μέσω εθνικής οδού. Και το λέω αυτό γιατί, από τότε που η οικογένεια του γιατρού Βασίλη Παπαδόπουλου πούλησε το Κίνημα των διοδίων για να κάνει το κόμμα "Δεν πληρώνω", δεν χρησιμοποιώ πια τις "εθνικες" οδούς, οι οποίες ελέω πουλημένων πολιτικών παραχωρήθηκαν αντί πινακίου φακής σε μεγαλοεργολάβους. Και δεν τις χρησιμοποιώ γιατί θεωρώ ότι τα τέλη διέλευσης για τα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα είναι επιεικώς απαράδεκτα. Γενικώς είναι απαράδεκτα, δηλαδή, αλλά αυτή είναι μια συζήτηση που έχει γίνει κατά κόρον στο παρελθόν και άκρη δεν βγάλαμε.
Στην επιστροφή όμως από τη Σπάρτη, για να μην ταλαιπωρήσω του ποδηλάτες και τους επιστρέψω στην Αθήνα μέσω... Λαμίας, μπήκα στην "εθνική" οδό, που ακούει πια στο όνομα "ΜΟΡΕΑΣ Α.Ε.", και μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι! Γιατί; Γιατί πλήρωσα περισσότερα χρήματα για διόδια παρά για πετρέλαιο! Αφήστε που κάθε λίγο και λιγάκι, τσουπ, ένας σταθμός διοδίων! Οι τουαλέττες και τα parking είναι σαφώς λιγότερα!







