Ο φυγόποινος απατεώνας Αρτέμης Σώρρας και ο έγκλειστος στο ψυχιατρικό τμήμα των φυλακών Κορυδαλλού Χρήστος Μπαλαντίνας με ενυπόγραφες εξουσιοδοτήσεις προς τους δικηγόρους τους εκπροσωπούνται νομίμως στο δικαστήριο!

Στο 3ο Μονομελές Πλημμελειοδικείο του Πρωτοδικείου Αθηνών επρόκειτο να εκδικαστεί σήμερα (11 Ιανουαρίου 2018) η μηνυτήρια αναφορά του Λευτέρη Ρήνου κατά των Αρτέμη Σώρρα, Χρήστου Μπαλαντίνα και Γιάννη Καλογερόπουλου, για απειλή και προτροπή σε βίαιες πράξεις εναντίον του (Λευτέρη Ρήνου), μετά από αυτεπάγγελτη δίωξη που διέταξε ο Εισαγγελέας.

Στο δικαστήριο εμφανίστηκε ο Λευτέρης Ρήνος, ως μάρτυς κατηγορίας, ο εις των κατηγορουμένων Γιάννης Καλογερόπουλος και τρεις δικηγόροι υπεράσπισης. Εντύπωση και ερωτηματικά προκάλεσε το γεγονός ότι ο δικηγόρος κ. Φώτης Μπαμπάνης παρέδωσε στην Πρόεδρο του Δικαστηρίου έγγραφη εξουσιοδότηση του Αρτέμη Σώρρα με την οποία ο τελευταίος ανέθεσε στον κ. Μπαμπάνη να τον εκπροσωπήσει! Η πράξη αυτή προβλέπεται βεβαίως από την Δικονομία, το γεγονός ωστόσο ότι ο δικηγόρος γνωρίζει πού κρύβεται ο φυγόποινος πελάτης του και δεν το αποκαλύπτει - εφ' όσον βεβαίως δεχθούμε ότι η υπογραφή του Αρτέμη Σώρρα στο έγγραφο που προσκομίστηκε ήταν γνήσια - δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά.

Αυστηρή προειδοποίηση στην κυβέρνηση προκειμένου να παραμείνει η χώρα πιστή στην εθνική γραμμή του 1992 για την ονομασία της ΠΓΔΜ, απηύθυνε ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης υπογραμμίζοντας ότι εάν περιέχεται στην ονομασία η λέξη «Μακεδονία», θα υπάρξουν ολέθρια αποτελέσματα για το μέλλον της χώρας μας.

«Το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών στα 1992 αποφάσισε για μια εθνική κοινή γραμμή πλεύσης σε μια ονομασία στην οποία δεν θα περιέχεται η λέξη «Μακεδονία». Τυχόν υποχώρηση από αυτή τη γραμμή θα έχει ολέθρια αποτελέσματα για το μέλλον της χώρας μας, δεδομένου ότι μετά την οκταετή καταλήστευση του ελληνικού λαού που μας οδήγησε στην σημερινή δραματική κατάσταση, το μόνο που μας απομένει είναι η διαφύλαξη της εθνικής μας ακεραιότητας», τόνισε στην προσωπική του ιστοσελίδα ο κ. Θεοδωράκης.

Το «κατηγορώ» Ωνάση για έλλειψη εθνικής συνείδησης και ληστεία της χώρας μέσω των θαλασσοδανείων.

Του Αλκιβιάδη Κ. Κεφάλα*

Ικανή και αναγκαία συνθήκη για την πρόοδο και την οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας είναι η μεγαλοαστική τάξη της να εμφορείται από εθνική συνείδηση. Οι μεγαλοαστοί, στο άκρως νεοφιλελεύθερο περιβάλλον που βιώνουμε μέσω του πλούτου, κατευθύνουν το νομοθετικό έργο της πολιτικής, διαμορφώνουν την παιδεία του έθνους, προβαίνουν σε παραγωγικές επενδύσεις με σκοπό την εξασφάλιση της εργασίας στον πληθυσμό και, τέλος, ελέγχουν την αισθητική, τη συμπεριφορά και την ιδεολογία των κοινωνικών τάξεων μέσω των μέσων μαζικής επικοινωνίας που κατέχουν.

Τον γνώρισα κάτω από πολύ περίεργες και δύσκολες συνθήκες. Ένα πρωϊνό, στις αρχές του 2016, ενώ καθόμουν στο προαύλιο των Δικαστηρίων, στα κτίρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων, κτύπησε το κινητό μου τηλέφωνο. Μια άγνωστη σε μένα φωνή μού συστήθηκε, μου είπε ότι διαβάζει τα άρθρα μου, μου είπε ότι είναι νοερά μαζί μου στα ταξίδια που κάνω στην αγκαλιά της γαλάζιας αγαπημένης και ότι γνωρίζει τι ακριβώς συμβαίνει με την υπόθεση του Πέτρου Ζωγράφου. Μου υποσχέθηκε δε, στην κατάλληλη ευκαιρία, να μου μιλήσει και να ρίξει φως σε μια ιστορία η οποία δεν είναι όπως παρουσιάζεται στις εκπομπές του "zougla.gr".

Έκτοτε, διατήρησα επαφή με τον άνθρωπο που μου τηλεφώνησε και επικοινωνούσα τακτικά μαζί του στο skype, αφού ο τόπος διαμονής του απείχε αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα απ' την Αθήνα. Ο Κυριάκος Παπαντωνίου, ένας σεμνός ελληνορθόδοξος ιερέας σε μια ελληνική κοινότητα ενός προαστείου του Γιοχάνεσμπουργκ, ήταν ο άνθρωπος που γνώριζε τι ακριβώς είχε συμβεί στα τέλη της δεκαετίας του '80, όταν αυτός και ο Πέτρος Ζωγράφος, πέταξαν μαζί από την Αθήνα προς τη Νότιο Αφρική για να πουλήσουν την "εφεύρεση" του δεύτερου σε μια μεγάλη εταιρεία.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Κι’ εγώ διάβασα τη συνέντευξη της Betty στην ΕφΣυν. Περίεργος ων γαρ, άμα δε και διψών δια σφαιρικήν ενημέρωσιν οποθενδήποτε προερχομένην. Να μη σχολιάσω; Ιδού το σχόλιό μου.

Πάντως, η δημοσιογράφος που πήρε τη συνέντευξη και δέχθηκε τα συγχαρητήρια των συναδέλφων της για τη μεγάλη επιτυχία, δεν ρώτησε κάτι γι’ αυτό: