Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Καθώς τακτοποιούσα τούτες τις μέρες της γιορτής και σχόλης δεκάδες βιβλίων που μου προσφέρουν οι εφημερίδες κάθε Κυριακή, αλλά και άρθρων και αρθριδίων που έχω κατά καιρούς εκτυπώσει προς ανάγνωση, έπεσα πάνω στο «Σχέδιο ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία». Πρόκειται για την τιτλοφορούμενη «Τελική έκθεση» συνταχθείσα την 14.11.2020. Επιτροπή συγκροτούμενη από Πισσαρίδη, Βαγιανό, Βέττα και Μεγήρ με τη συνεισφορά 75 καθηγητών, αναλυτών, αρθρογράφων κ.λπ. συνέταξε την εν λόγω έκθεση αριθμούσα 246 σελίδες.
Δεν είχα διάθεση να διαβάσω τόσες σελίδες. Ίσως από αντίδραση, επειδή υποψιαζόμουν ότι θα γράφουν ήδη γνωστά πράγματα. Τις ξεφύλλισα, όμως, για να επιβεβαιώσω την υποψία μου. Στις σελίδες αυτές καταγράφεται τί πρέπει να γίνει, για να ανατραπεί η κατάντια μας. Πράγματα χιλιοειπωμένα. Με εντυπωσίασε μόνον το γεγονός, ότι οι συντάκτες τής έκθεσης χρησιμοποιούν τον όρο «αγκυλώσεις», για να περιγράψουν όσα κακώς κείμενα στον δημόσιο τομέα πρέπει να διορθωθούν.










